Ciao Perú, Hola Holanda

Terwijl ik dit typ zit ik alweer achter mijn bureautje in Nederland. Zoals beloofd hier alsnog mijn blog, met het vervolg van de reis. Dit wilde ik jullie toch niet onthouden ;)

Na Paracas en Huacachina gingen we naar Arequipa. Dit is een hooggelegen stad op ongeveer 2300 meter. Nou dat heb ik geweten! Eerste dag behoorlijke hoofdpijn en na een kleine inspanning was ik al snel weer moe. Na twee dagen in Arequipa ging het al een stuk beter, en had ik geen hoofdpijn meer. In Arequipa besloten we een tour te maken naar de Colca Canyon, de diepstgelegen Canyon ter wereld, zelfs nog dieper dan de bekende Grand Canyon. Sommigen besloten een tour met de bus te doen. Wij, als echte diehards, besloten te voet te gaan. De tocht was prachtig! Een 2 dagen durende tocht door de Canyon. Het was een mooie belevenis maar ook wel zwaar. De tweede dag bestond uit een klim van 1100 meter. Maar het was het waard!

Na Arequipa gingen we naar Puno. Dit is nog een stuk hoger gelegen! Bij Puno is het Titicacameer, dit is het hoogstgelegen meer ter wereld. We deden een excursie naar verschillende eilanden op het Titicacameer. Het eerste meer waar we waren, bestond helemaal uit riet. De mensen leefden nog traditioneel gekleed, met echte Peruaanse kleding. Bijzonder hoe deze mensen leven. We maakten ene tochtje over het meer met een mooie boot gemaakt van riet, hier Mercedes-Benz genoemd ;) Daarna bezochten we nog een ander eiland, vervolgens vervolgden we de weg terug naar Puno.

Diezelfde avond nog stapten we in de bus op weg naar Cusco. Om daar ons laatste hoogtepunt te beleven: Machu Picchu! En dat was een hoogtepunt! Na een driedaagse tocht door de jungle, waarin we gingen raften, mountainbiken en zip-linen, kwamen we uit op Machu Picchu! WAUW! Daar lag de geweldige Inca-stad, of universiteit aldus onze gids. Geweldig mooi om die oude ruïnes te bekijken!
Na Machu Picchu gingen we naar Lima. We vlogen naar Lima om daar nog een weekje bij te komen. Foto’s uitgewisseld en heerlijk bijgekomen. En toen was het zover: afscheid nemen. Wat zal ik het gaan missen! Zoveel hier meegemaakt, zoveel nieuwe mensen ontmoet en veel nieuwe ervaringen opgedaan.

De reis naar Nederland verliep rustig en duurde kort. In ieder geval vonden wij het kort duren. Maar ja, wij zijn natuurlijk inmiddels ook wel wat gewend ;) Het welkom op Schiphol was hartverwarmend. Ik raakte niet uitgepraat op weg naar huis. ;) En dan is het nu de tijd om weer bij te komen van deze geweldige ervaring!
Iedereen heel erg bedankt voor het trouw lezen van mijn blog ;) En bedankt voor alle leuke reacties die ik kreeg!

iGracias Perú!

Liefs van de Kamperzeedijk,
Irene